خدایش بیامرزد،مرحوم صفایی حائری را. در تطهیر با جاری قرآن جزء سی ام صفحه 362 در خصوص بهره برداری از عنایات حضرت حق جل و اعلی، نکته ای ظریف را برمی شمرد :

 پیروزی از آن کسانی است که از نیروهای خود بهره می برند، این که در جنگ کارساز است شمشیر به تنهایی نیست فکر جنگجوست که کار ساز است، عصب و مغز و اندیشه است که برندگی دارد.

و در ادامه یادی می کند از ساده لوحی که شال به سری را دیده بود و وقت را غنیمت شمرده بود و نامه اش را برای خواندن پیش چشم او گرفته بود، شال به سر که لباسش این گونه بود، گفته بود که خواندن نمی توانم، ساده لوح اعتراض کرده بود که :

- پس این چیست که بر سرت هشتی؟ عمامه دار هم عمامه را بر سر او فرو کرده بود که : 

- اگر عمامه می خواند پس تو بخوان!!

راستی نه عینک سواد می آورد!! نه امکانات پیروزی.

در حالیکه همیشه اعتراض ما از نبود امکانات است. این طور نیست؟