ما و قرآن
به این فکر می کردم که چقدر فاصله داریم از مفاهیم قرآنی. مثلا در دومین سوره قرآن می خوانیم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
الم1 ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ2
اين است كتابى كه در [حقانيت] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه هدايت تقواپيشگان است.
به تعبیر ساده و روان اگر شما آدم معمولی باشید این کتاب برای شما حرف دارد اگر آدم کاملی هم باشید یعنی اهل تقوی باز هم این کتاب برای شما حرف دارد و مایه هدایت اهل تقوی است. البته درک ها و دریافت ها از ذرات مختلف در این جهان متفاوت است و طبیعتا در مورد قرآن کریم نیز این چنین می باشد. و هر کسی به اندازه معرفت، شناخت و تقوایش از این قرآن بهرمند خواهد شد.
برای فهم معارف قرآن باید بیشتر با آن آشنا شویم و برای آشنا شدن با قرآن باید بیشتر آن را تلاوت کنیم.
+ نوشته شده در شنبه هشتم آبان ۱۳۸۹ ساعت 23:3 توسط مهدي حجتي نيا
|
سخن را از حلاوت كرد چون قند سرآغاز سخن را داد پيوند اميدوارم لحظاتي را كه در اين وبلاگ مي گذرانيد، حلاوتي اگر چه با تأخير را به كام مباركتان بريزد.